Wady wymowy w przedszkolach to norma. Opieką logopedyczną z roku na rok objętych jest coraz więcej dzieci. Specjaliści mają pełne ręce roboty i alarmują, by ćwiczyć aparat mowy z dzieckiem w domu: w ten sposób działając profilaktycznie i leczniczo. Istnieje mnóstwo ciekawych form zabaw, które można powtarzać wspólnie przed lustrem. Oczywiście bez presji! Oto one. Najczęstsze przyczyny problemów z aparatem mowy U większości dzieci mających wady wymowy istnieją problemy ze sprawnością narządów artykulacyjnych. Kluczem do sukcesu jest usprawnienie pracy języka, warg, policzków i podniebienia miękkiego. Częstą przyczyną wad wymowy u dzieci trzy i czteroletnich są złe nawyki związane z oddychaniem i przełykaniem. Bywa, że przeszkody napotykamy w budowie anatomicznej zbyt krótkim wędzidełku językowym, przerośniętym języku i innych. Mowa trzylatka trzylatek rozumie, co się do niego mówi, spełnia proste polecenia, umie się przedstawić, zadaje pytania, ale często mało precyzyjnie, powinien wymawiać wszystkie głoski – ą może wymawiać jako om, sz, ż, cz, dz mogą być wymawiane jako ś, ź, ć, dź, r jako l Warto skonsultować z logopedą, jeśli trzylatek mówi z językiem między zębami, jeśli zmienia głoski w słowach, na przykład „tot” zamiast „kot” lub jeśli w miejscu „r” wymawia „j” zamiast l.
Mowa czterolatka rozumie i wykonuje polecenia, sprawnie się komunikuje, rozróżnia i nazywa kolory, odpowiada na pytanie, co robi i dlaczego, używa określeń czasowych, czasem je myli mówiąc: „wczoraj będę w sklepie”, zadaje dużo pytań, powinien wymawiać twardo głoski s,z, dz, głoski sz, ż mogą być jeszcze wymawiane jako s, z, głoska r może być wymawiana jako l (aparat mowy zazwyczaj jeszcze nie jest gotowy do wymawiania głoski r, dlatego nie zmuszajmy dziecko, by mówiło „prawidłowo”, by nie wywołać nieprawidłowej głoski „r”) Warto zwrócić się do logopedy, jeśli dziecko mówi z językiem między zębami lub dziwnie wymawia „r”. Wizyta jest konieczna, jeśli dziecko nie mówi, jest niezrozumiałe przez otoczenie. Ćwiczenia logopedyczne dla dzieci trzy i czteroletnich Ćwiczenia logopedyczne wymagają systematyczności i czasu. Najlepiej wykonywać je przed lustrem, z czasem będzie można ćwiczyć w każdych warunkach. Zazwyczaj wystarczy kilka minut dziennie w formie zabawy. Gdy pojawiają się problemy z wymową, należy udać się do logopedy, który dobierze ćwiczenia do konkretnych potrzeb dziecka. Oto proste zabawy logopedyczne, które można przeprowadzać samodzielnie z dzieckiem: nabieranie powietrza nosem i wypuszczanie ustami, dmuchanie na papierowe łódeczki znajdujące się w misce z wodą, naśladowanie odgłosów zwierząt – kotem mruczy „mmmm”, kotek ziewa (naśladowanie), wąż syczy – „ssss”, pszczoła bzyczy „bzzz”, pociąg jedzie „fufufu”. nauka unoszenia języka na górne zęby, zlizywanie słodkiego kremu z podniebienia przy szeroko otwartych ustach, winda – przy otwartych ustach poruszanie językiem raz do góry raz na dół, zakładamy górną wargę na dolną i odwrotnie, kląskanie językiem, naśladowanie mlaskania, masaż języka poprzez wysuwanie go przez lekko rozwarte zęby, wysuwanie warg i układanie w ryjek, cofanie w uśmiech, wymawianie na przemian a-o, wymawianie uuu a następnie iiii, dmuchanie na piłkę pinpongową, wysuwanie warg do przodu i krążenie kółeczek, próba dotykania językiem nosa, brody, policzków, dotykanie językiem raz dolnych, raz górnych zębów przy maksymalnie otworzonych ustach, nadymanie policzków, wciąganie policzków, naprzemienne nadymanie i wciąganie policzków. Uwaga, wszystkie ćwiczenia powinny odbywać się w formie zabawy! Nigdy nie dłużej niż przez kilka minut (5-10), należy je wpleść naturalnie w rytm dnia, nie przykładając do nich zbyt dużej wagi, unikając presji i zdenerwowania. To bardzo ważne, by nie zniechęcić dziecka i nie zakodować komunikatu, że słabo mówi. Jeśli tak się stanie, uzyskamy efekt odwrotny od zamierzonego! Samodzielne zabawy z dzieckiem nie zastąpią wizyty u logopedy. Ich cel jest inny: działanie profilaktyczne. Jeśli dziecko ma wadę wymowy, specjalista pokaże rodzicowi, jak pracować z dzieckiem w domu.
POWODZENIA W ZACISZU DOMOWYM.